Merhaba çok değerli ebeveynler,
Tuvalet alışkanlığı kazandırma konusunda soru işaretleriniz mi var?
Bu alışkanlık nasıl kazandırılır diye mi düşünüyorsunuz?
Çocuğunuzu koltuk, kapı arkalarında saklanmış şekilde tuvaletini yaparken mi buluyorsunuz?
O halde çocuğunuza tuvalet alışkanlığını nasıl kazandırabilirsiniz ve bu süreçte nelere dikkat etmeniz gerekir bunlardan bahsedelim.
- Tuvalet alışkanlığını kazandırmaya başlamadan önce çocuğun mesane ve rektum kontrolü sağlıyor olabilmesi önemlidir.
- Çocuğunuzun gün içinde kuru kaldığı süre belirlenmeli ve en az 2 saat kuru kalmalıdır.
- Her çocuğun tuvalet alışkanlığına hazır olma zamanı farklılık gösterebilir.
- Tuvalet alışkanlığını kazandırmak için öncelikle çocuğun mesane ve rektum kontrolü açısından hazır olması önemlidir. Bu hazır olma dönemi 18 aylıktan itibaren başlar ve 4 yaşına kadar tamamlanır.
- Kimi çocuk 18.aydan itibaren “Tuvalet alışkanlığı kazanmaya hazırım!” sinyalleri veriyorken kimi çocuk bu sinyalleri vermeye 25.ayda başlayabilir. Tuvalet alışkanlığı 18.ayda başlar fakat her çocukta hazır olma zamanının farklılık gösterebileceğini belirtmiştik, bu sebeple 30.aya kadar beklenebilir.
- Tuvalet alışkanlığı kazandırmak için çocuğun duygusal gelişimi, fiziksel gelişimi ve aile bileşenlerine ihtiyaç duyulur.
- Tuvalet alışkanlığının ilk adımı hazır bulunuşluktur. Çocuğunuz kendini hazır hissediyorsa; ıslaklığından hoşnut değilse, kakasını ya da çişini yaptığında rahatsızlık duyup bezini çıkartmak, atmak istiyorsa ve kuru kalma süresi uzuyorsa tuvalet alışkanlığı kazandırma sürecine başlayabilirsiniz.
- Çocuk bedenini tanımalı ya da çeşitli sözcüklerle ifade ediyor olmalı, istek ve ihtiyaçlarını dile getiriyor olmalı. Çişi ya da kakası geldiğinde rahatlıkla söyleyebilmeli, yeterli dil gelişimi becerilerini kazanmış olmalı.
- Çocuğa kullanacağı malzemeler tanıtılmalıdır; lazımlık, külot, sifon, çiş ve kaka gibi terimler hakkında bilgi sahibi olmalıdır.
- Süreç boyunca dikkat edilmesi gereken noktalardan biri de çocuğunuzun kıyafetlerini kolay giyip çıkarabiliyor olmasıdır. Düğmeli ya da kemerli, çocuk için çıkarması zahmetli kıyafetlerden ziyade beli lastikli eşofman veya pantolon tercih edebilirsiniz.
- Pantolonunu ya da eşofmanını indirip çekebilecek motor becerilerini kazanmış olması ve klozette birkaç dakika oturabilmesi gerekmektedir.
- Of yine mi altına yaptın, ne kadar kötü kokuyor, kim temizleyecek şimdi bunu, yaptığını beğendin mi? gibi cümlelerden olabildiğince uzak durulmalıdır, söyleyeceğiniz her olumsuz cümle süreci yavaşlatabilir ya da davranış bozukluklarına yol açabilir.
- Yapılan en büyük hatalardan bir tanesini yapmıyor olmanız gerekir; BEZİ TAK ÇIKAR YAPMAK. Gece uyurken, misafirliğe ya da gezmeye giderken bez takma hatasına düşmemelisiniz. Bezi çocuğunuzdan bir kere çıkardıysanız artık bunun geri dönüşü yoktur, bez bir kere çıkartılmalıdır ve durum ne olursa olsun bir daha asla takılmamalıdır.
- Gece de bez bağlanmayacağı için sıvı kontrolü çok önemlidir, yatmadan en az bir saat önce çocuğun sıvı tüketimi kesilmelidir.
- Çocuklara tuvalet alışkanlığı kazandırırken güven veren bazı yardımcılara ihtiyacımız olacaktır bunlar; lazımlık ya da tuvalet kapağı için adaptör, fakat çocuğunuz pek tabii klozete oturmayı da tercih edebilir.
- Çocuk lazımlık kullanıyorsa, kullanımı tuvalet ile mekansal olarak sınırlandırmalıdır. Lazımlığın yeri tuvalettir, oturma odasına, mutfağa, salona, anneanne, babaanneye ya da misafirliğe götürülmemelidir.
- Çocuğunuz tuvalete giderken zorlanabilir, otururken ya da beklerken sabırlı olamayabilir yanında sevdiği oyuncaklarını götürmesi için izin verilebilir, eğlenceli şarkılar söyleyebilir ya da dinleyebilirsiniz.
- Bu sürecin en önemli noktalarından bir tanesi de sabırlı olmaktır. Unutmayınız ki, zorlu bir süreç sizi bekliyor olabilir.
- Eğer tuvalet alışkanlığı kazandırmaya başladıysanız ve bezi tamamen hayatınızdan çıkardıysanız ciddi anlamda hayatınızdan çıkardığınıza emin olmalısınız, çocuk bir bezli bir bezsiz olduğunda kazandırılmak istenen alışkanlık başa döner.
Bu süreci, her çocuk kendi gelişim hızında tamamlayacaktır, sabırlı ve cesaretlendirici tutum sergilenmesi çok önemlidir. Eğer çocuğunuz 4 yaşını doldurduğunda işler hala yolunda gitmiyorsa, mutlaka çocuk doktorunuza ve bir çocuk gelişimciye başvurabilirsiniz.