Çocuklar arasında ergenlik dönemine geçişlerde oldukça sık görülen davranış bozukluğu olarak kabul edilmektedir. Tırnak yeme alışkanlığı sadece çocukluk yaşlarında olmadığı gibi ileriki yaş dönemlerinde de devam ettiği görülmektedir.
Kötü sayılan bu alışkanlık hayatın hangi evresinde çıkarsa çıksın insanlarda uyum ve davranış sorunu olarak düşünülmeli, gereken önlemler hemen alınmalıdır. Herhangi bir sebepten dolayı çocukların yaşadığı korku, öfke, sıkıntı ve üzüntüleri bu davranış şekilleriyle dışa vururlar. Yaşadıkları her dakika gerilimli ve kaygılarla doludur.
Kendisine duyduğu güvensizliği tırnak yemekle ifadede bulunur. Yaşanılan davranış biçimleri kesin kalıplara dönüşmeden erken kalıcı çözümler bulunmalı, sorunların ortadan kaldırılması sağlanmalıdır.
Çocuklarda bu davranışın altında psikolojik nedenleri, nasıl çözülebileceği konusunda gerekli sağlık kuruluşu, hekim ve psikologlardan yardım alınmalıdır. Bu konuda çocukları cezalandırmak asla sağlıklı çözüm değildir. Aksine çocuğa düşünce ve duygularını rahatlıkla ifade edebileceği bir ortam sağlandığı takdirde bu davranış biçimi azalabilir. Bunun için çocuğa kaygı yaratacak durumlardan uzak bir ortam sağlanmalı, aile içindeki tartışmalar yanında yapılmamalı, tırnak yediği zamanlarda çocukla ilgilenilmemelidir.