Biz insanlar sosyal varlıklarız bir başkasıyla konuşmak, kendimizi anlatmak bizim en temek ihtiyacımız sayılabilir. İnsanlarla birlikte olmak bize keyif verdiği gibi, olumsuzluk yayan, dengesiz insanlarla birlikte olmakta bizi strese sokar. Mesela evde bir evcil hayvanınız var ya da bir mor menekşeniz var onlar size stres vermez aksine size hoş duygular verir. Etrafınızda olan sizi yoran insanlar aileden değilse uzaklaşmanız kolaydır ama ailenizden ise hayatınızda mecburen bulunması gereken biriyseniz işte onlardan kaçamazsınız. O zaman kendimizi bu insanlarda korumak için geliştirmeli iletişime dair kendimize farklı yöntemler edinmeliyiz.
Yine örnekleyelim bir yoldasınız hedefiniz karşıdaki eve ulaşmak ve yola çıktınız yolun kimi yerleri düz, kolay aşılabilir kimi yerleri ise çukurludur siz kendinizi ve arabanızı her ihtimale karşı doğru ve yeterli donattıysanız yolculuğunuza devam edebilirsiniz ama donanımınız tam değilse yolu yarıda kesip hedefinizden vazgeçmek zorunda kalırsınız.
Bu hayatta hepimizin zafiyetleri, zayıf noktaları vardır, olması da çok normaldir. Açık ve net söylemek gerekirse hiç birimiz sütten çıkmış ak kaşıklar da değiliz, bizlerde de ego, nefs, şeytan var o yüzden hepte iletişim bozukluğunda hata karşı tarafta olmayabilir hatta hatayı yarı yarıya paylaşıyor oluyoruz çoğu zaman.
Hz. Yusuf dahi Rabbime yalvarmıştır “ben nefsimi temize çıkaramam çünkü Rabbimin merhamet ettiği hariç, her nefis kötülüğü emreder. ”Yani hep başkalarının yanlışı var hatası var fikrinden uzaklaşıp kendimizi de teraziye alıp değerlendirmeliyiz. Unutmamamız gereken şey bizler hata yapmak için yaratılmışız ve tövbede bizler için verilmiştir. Hatasız olduğumuzu düşünmeden bizimde nefsimizin olduğunu, zafiyetlerimiz olduğunu hep hatırlayıp bir olay karşısında kibire düşmeden kendimizin de hatalarını görebilmeliyiz. Değişimin iyiye doğru değişimin ilk adımı durumu samimiyetle objektif şekilde tespit etmektir.